Inspiratie

lees mijn blogs

Dag des niet-oordeels

30 juli 2021

 Wat niet-oordelen jou brengt

Meer lezen

Het kattentouw

21 juni 2021

Te water ... en dan?

Meer lezen

Zonder jas, zonder last

11 februari 2021

All the world's a stage ...

Meer lezen

Wat zeggie ??

Over de kunst van goed luisteren..

Meer lezen

De meeste dromen zijn géén bedrog

Geef jij je dromen de ruimte?

Meer lezen

Wie ben jij?

Help, wie ben ik eigenlijk nog?

Meer lezen

Welk zorgenkindje kun jij loslaten?

Hoe een moeder haar "niet perfecte" kind volledig accepteert en wat wij daarvan kunnen leren.

Meer lezen

Fluctuat nec mergitur

Schatgraven in je ziel

Meer lezen

In plaats van chocola

Over een magische plek waar leegte zich vult met kracht.

Meer lezen

Jij doet ertoe! 

Met veel plezier heb ik in de afgelopen weken Becoming, de autobiografie van Michelle Obama, gelezen.

Meer lezen

Mooi en succesvol? Da's niet normaal!

Laatst hoorde ik het schokkende bericht dat steeds meer mensen uit de file ontsnappen door met 100 km grijnzend over de vluchtstrook te scheuren of zelfs als spookrijder op de andere rijbaan om de tegenliggers te slalommen. 

Meer lezen

Twee vingers

Dat heerlijke gevoel dat je op sommige dagen ervaart, als alles meezit. Fluitend en moeiteloos wervel je door de dagen met een brok energie waar je u tegen zegt. Je ervaart de “flow”  waar Jan Bommerez zo beeldend over kan schrijven. 

Meer lezen

Drie dozen ruimte

In de weken voor mijn verjaardag komt de onvermijdelijke vraag om suggesties voor een cadeau. Waarop bij mij, net zoals bij zoveel leeftijdgenoten, na wanhopig nadenken de al even wanhopige wetenschap volgt “ik heb alles al”.

Meer lezen

De gijzeling van je brein

Het valt niet mee om in onze overvolle maatschappij echt tijd met jezelf door te brengen. Te luisteren naar je eigen stem door de kakofonie van muziek, geluiden, gesprekken, auto's en vliegtuigen heen. Het is iets wat velen van ons niet eens missen, gewend als we zijn aan afleiding op elk moment van de dag. Toch is het heel fijn om jezelf die ruimte te gunnen.

Meer lezen

Spierpijn in je hoofd

Het klinkt paradoxaal maar van rust wordt de 21eeuwse mens onrustig. We snakken in ons drukke leven soms naar rust en stilte maar we kunnen er ons toch moeilijk aan overgeven.

Verveling lijkt de grootste angst van de 21e eeuw te zijn. Mensen die zweren bij meditatie en stilte weten dat je even door zo’n prikkelloze periode moet heen bijten. “Alsof je moet afkicken van een hardnekkige verslaving”. Eenmaal gewend aan de rust blijken er verrassende neveneffecten. Neurologen legden proefpersonen in de MRI scanner en zagen dat een brein dat niets te doen heeft overschakelt op dagdromen en introspectie. Er is geen inspanning nodig waardoor je concentratie vermogen zich kan herstellen. Je concentratie werkt als een spier die overbelast kan raken en dus af en toe rust nodig heeft. 

Meer lezen

Feelin' groovy

Januari, de maand van brrr en weerzin. De feestdagen weer voorbij (en nee, ik geloof de mensen niet die monter roepen dat het heerlijk is om weer in het 'gewone ritme' te zitten), loerende griep, veel te lange en drukke nieuwjaarsrecepties, gure dagen zonder zonlicht en het ergste van al: de goede voornemens die zo zelden worden waargemaakt. 

Mijn hele leven lang maak ik al geen goede voornemens. Ik ben meer van de reflectie. Maar toch, voor de blijmoedigen onder ons die wel graag iets willen veranderen in 2018: waarom maak je niet één goed voornemen en voer je dat uit?

Meer lezen

Je bent meer aanwezig dan je denkt

We hebben afgesproken in een gezellig café. Tien jaar na haar afstudeer stage bij mijn toenmalige werkgever Shell zitten we tegenover elkaar en wisselen we uit waar onze levens verder zijn gegaan. We praten en lachen en drinken koffie. Halen herinneringen op maar hebben het ook veel over wat ons leven zin geeft. Het is een gesprek met inhoud. Als ik haar vraag waarom ze contact met me heeft gezocht kijkt ze ernstig en zegt “omdat ik me jou altijd ben blijven herinneren, ook op een cruciaal moment in mijn loopbaan. Het moment dat ik mezelf afvroeg: blijft mijn team later aan mij denken? En zo ja, hoe?”

Meer lezen

Emoties zijn rare dingen

Bij ons in het Westen althans. We gaan er het liefst gedoseerd mee om. Is je moeder doodgegaan dan past een stille traan bij de begrafenis. Beheerst verdriet, geen strak gezicht - want dat is te kil - maar ook zeker geen hysterische taferelen. Emoties van BN-ers vinden we wel weer mooi. De tranen van Màxima bij haar huwelijk, de zucht-vol-verdriet van Beatrix, de angst in de ogen van een politicus die belaagd wordt, voor de TV smullen we ervan.
Zolang het maar op afstand blijft.

Ook over emotionele sporters hebben we als zelfbenoemde vakjury een oordeel; ze moeten wel in het plaatje van toelaatbaarheid passen. 

Meer lezen